Waar ik vorig jaar nog diverse persoonlijke en blogdoelen had, heb ik die voor dit jaar nog helemaal niet gemaakt en weet ik ook nog niet of ik dat ga doen. De Mariekes Monthly is dus een beetje anders dan afgelopen jaar, maar ik geef je uiteraard wel nog steeds een terugblik op de maand.
Afscheid nemen
Sloot ik december nog vol vertrouwen af dat we nog lichtpuntjes zouden hebben in januari in de vorm van een jubileumfeest wat we zouden geven en het bezoeken van Vrienden van Amstel live, liep dat toch allemaal anders. In plaats van feesten op ons 12,5 jarig verkeringsfeest werd Erik op 4 januari met spoed opgenomen. Hij had vocht achter zijn long. Na een week mocht de drain er uit en namen we Erik weer mee naar huis. Waar we er al snel achterkwamen dat hij toch wel echt heel erg snel achteruit ging. Na een pittig gesprek met de palliatief verpleegkundige en de huisarts besluiten we om te kiezen voor een hospice. Op de dag dat Erik naar het hospice gaat maken de ambulancemedewerkers er voor de kinderen geen waardeloos, maar waardevol moment van en dat is wel echt heel erg fijn. In het hospice maken we vlak na aankomst nog een handbeeld, zodat we dat straks als aandenken en urn in de woonkamer kunnen zetten. Helaas houdt Erik het niet lang vol in het hospice. Na slechts enkele uren dat ik thuis ben met de kinderen worden we gebeld dat het niet goed gaat. Uiteindelijk overlijd Erik op de ochtend van 18 januari in zijn slaap en is hij gelukkig gegaan zoals hij dat het liefste wilde.
Verjaardag
Voor alles een eerste keer, dat gold meteen voor mijn verjaardag, de dag na Eriks overlijden. En hoewel ik het fijn vind dat Erik zijn belofte om niet op mijn verjaardag te gaan waarmaakte, is het echt de naarste verjaardag ooit. Ik heb me niet eerder zo alleen gevoeld als op deze dag. Aan de andere kant ben ik blij dat ik een jaartje ouder mocht worden, al had ik dat natuurlijk veel liever gedaan met Erik aan mij zij.
Uitvaart
Een week na Eriks overlijden is de uitvaart. Het is een mooie, emotionele dienst. De kinderen hebben teksten geschreven en proberen die zelf voor te dragen. Ze proberen het wel en ik ben echt supertrots op ze. Ik vind het vooral heel erg fijn om te zien hoeveel mensen Erik, maar ook ons zo’n warm hart toedragen. En ook na afloop thuis was het echt heel erg fijn.
Week verder
We zijn inmiddels een week verder na de uitvaart en het gemis overvalt mij, maar ook de kinderen te pas en te onpas. Soms komt het vanuit het niets, maar meestal wordt het getriggerd van buitenaf. Gelukkig weten we alle drie dat het verdriet er mag zijn. Het moment dat ik hem heb vervloekt heb ik echter ook al wel gehad, uit gemis, maar ook omdat ik soms spullen kwijt ben en nergens meer kan terug vinden. Vragen wordt in dat geval lastig en dat maakt me dan weer verdrietig. Ik ben enorm trots op de kinderen die het echt zo waanzinnig goed doen. Ze gaan in hun eigen ritme door en doen hun ding.
Over de blog
Op één samenwerking na kwamen er alleen maar persoonlijke blogs online. Mijn hoofd stond er eigenlijk niet zo naar. Daarnaast heb ik een concentratiegebrek van heb ik jou daar en doe ik echt superlang over het tikken van een blog, omdat ik snel ben afgeleid. Toch heb ik op zo weinig blogs nog nooit zoveel bezoekers gehad. Het aantal bezoekers is verdubbeld, wat ik wel echt superleuk vind. Hopelijk blijft iedereen ook plakken nu alles achter de rug is, want dat zou pas echt gaaf zijn.
Blogs van januari
In januari kwamen er nog wel wat blogs online. In totaal waren dat er 9.
- 5 weekoverzichten
- Gelezen boeken december
- Mario + Rabbids Sparks of Hope
- Persoonlijk – De moeilijkste beslissing
- Langer dan voor altijd heb ik je lief
Vooruitblik
Wat de maand februari voor ons in petto heeft weet ik nog niet. Ik kan momenteel niet zo goed vooruit plannen en leef nog heel erg in het moment, ook omdat ik de afgelopen weken, maanden niet anders heb gedaan. Wel gaan we voor het eerst carnaval vieren hier, althans voor de kinderen dan. Voor mij is het al heel wat jaren geleden dat ik carnaval vierde hier, maar is wel iets waar ik naar uit kijk, al voelt het wel dubbel dat ik ga feesten, terwijl ik nog volop in een rouwproces zit. Daarnaast wil ik het bloggen weer gaan oppakken. Er staan nog wat samenwerkingen op de planning, dus hoop dat ik daar wat mee kan gaan doen de komende tijd. Ook wil ik het lezen weer oppakken, want voor januari is het me gewoon niet gelukt om een boek uit te lezen, omdat het me niet lukte om te lezen. Al met al zullen we wel zien wat februari ons brengt.
Volg me ook op Facebook, Instagram en Pinterest
Wat een heftige maand hebben jullie achter de rug.Dikke knuffel! Wat fijn dat de kinderen het goed doen.
Ik heb in een tijd van rouw een heel tijd geen boek kunnen lezen, op 1 of andere manier lukte dat niet, ik hoor dat probleem veel vaker. Benieuwd of het bij jou wel lukt.
Auteur
Dank je wel! Denk dat het er bij rouwen ook een beetje bij hoort.