Persoonlijk – 7 maanden zonder Erik

Terwijl we heerlijk genieten van de vakantie op de camping, worden we de afgelopen weken meer dan eens met de keiharde realiteit om onze oren geslagen. In deze blog kun je onze maandelijkse update weer lezen over hoe het nu gaat, 7 maanden na Eriks overlijden.

Vakantie

Sinds 4 augustus zijn we op vakantie. Waar het rijden met de caravan me steeds beter afgaat, blijft het wel gek dat ik achter het stuur zit en mijn vader naast me in plaats van Erik achter het stuur en ik naast hem. Overigens ben ik enorm dankbaar dat mijn ouders me op deze manier bij willen staan. Zonder hun zou het kamperen met de caravan toch een stuk ingewikkelder zijn geweest.

Op de camping zijn het vooral de kleine dingen die het hem doen. Een spelletje spelen als de kinderen op bed liggen, samen beslissen wat we voor activiteit gaan doen en ook gewoon soms even lekker uit kunnen, omdat de ander er dan nog is. Wat me zwaar viel was het verdelen tussen twee kinderen, terwijl er eentje ziek was en de ander eigenlijk ook leuke dingen wil doen op de camping. Hoewel ik daar zelf meer last van had dan zij in dit geval, want ze vermaakte zich wel.

De kinderen missen Erik deze vakantie ook meer dan andere vakanties. Vooral het zwemmen en de spelletjes die ze samen deden als ze net wakker waren of tussen het zwemmen door deden. Mijn prepuber heeft in de vader van haar vriendinnetje wel iemand gevonden waarmee ze ook dezelfde spelletjes kan doen als ze deed met haar vader. Ik vind het bijzonder dat ze op zoek gaat naar een vervanger en dat die er dan ook nog is.

Jarig

Normaal vieren we in de vakantie ook altijd nog een verjaardag en niet zo maar een verjaardag, maar die van Erik. Zijn verjaardag was wel één van de momenten waar ik enorm tegen op zag deze vakantie. Op zijn 54ste verjaardag werd ik al wakker met het gevoel dat ik nooit meer slingers op zou hangen op deze dag. Dat is namelijk wat ik ieder jaar deed. Waar we dan ook waren, ik zorgde altijd voor ballonnen en slingers. En hoewel ze nu ook in de caravan liggen, bleven ze op hun plekje liggen. Ook de kinderen vonden het lastig, maar hadden gelukkig meer dan genoeg afleiding van hun vriendjes en alles op de camping. Aangezien we normaal gesproken altijd lekker uiteten gingen met zijn vieren op zijn verjaardag, besloot ik dat nu ook te doen, waarom zouden we deze traditie niet in eren houden? Erik zou het niet anders gewild hebben.

Gemis

Ik noemde het al even, het gemis is deze vakantie heftig aanwezig en dat mag ook. Daar is ook ruimte voor. Het werd me vooral pijnlijk duidelijk toen er twee gezinnen tegenover en naast ons kwamen te staan met pubers. Allemaal wat ouder dan mijn kinderen, maar wel met beide ouders, die ook nog eens heel erg verliefd zijn. Dat zijn wel dingen die ik echt lastig vind. Nog niet zolang geleden behoorde ik ook tot die categorie. Niet dat ik jaloers ben, maar ik mis Erik dan wel net even erger, omdat ik dat voor ons ook zo voor ons had gezien, maar het ons en ook de kinderen niet gegund is om twee liefhebbende ouders om zich heen te hebben.

Therapie

Doordat het zomervakantie is heb ik al een aantal weken geen therapie gehad. Hoewel ik geen herbelevingen meer heb, wat echt superfijn is, mis ik wel de gesprekken met de psycholoog. Daarnaast heb ik begin augustus te horen gekregen dat de kinderen vanaf september ook gehoord en gezien gaan worden door een kinderpsycholoog en dat is wel echt heel erg fijn. Zowel voor de kinderen als voor mezelf. Het gaat langzaam, maar wel steeds een beetje beter met mij, maar ook met de kinderen en helemaal als ze straks hulp krijgen.

Langer dan voor altijd hebben we je lief! We houden van je until we meet again!

Volg me ook op Facebook, Instagram en Pinterest