18 januari stond de tijd even stil, onze wereld stopte met draaien. Na 7 uur vechten tegen je laatste adem was het om 10.45 uur echt klaar en verliet je ons. De tijd staat niet langer stil en de wereld draait in haar eigen tempo weer door. Het voelt alsof het gisteren was, maar in werkelijkheid zijn er 3 maanden voorbij. Hoe gaat het met ons nu we 3 maanden verder zijn?
3 maanden zonder jou
Vandaag 3 maanden geleden dat we je hebben moeten laten gaan. Vandaag 3 maanden zonder jou. Het blijft onwerkelijk dat je hier niet meer bent. Dat wij al 3 maanden proberen ons leven op te pakken, omdat we door moeten, omdat onze wereld niet is gestopt met draaien toen die van jou wel stopte.
Hulp
In de vorige blog schreef ik al dat ik hulp heb gezocht, omdat bepaalde vragen blijven malen en de herbelevingen blijven komen. Al snel kon ik terecht bij de praktijkondersteuner van de huisarts, maar na twee sessies wisten we allebei dat hij mij niet verder zou kunnen helpen. Aangezien ik wel echt hulp nodig heb, zodat ik de laatste zeven maanden dat Erik er nog was, achter me kan laten en kan gaan beginnen aan het rouwproces, heeft de praktijkondersteuner spoed gezet achter mijn hulpvraag bij de psycholoog. Gelukkig werd mijn verzoek om hulp al snel ingewilligd bij de psychologenpraktijk. Ik had al snel een screeningsgesprek met aansluitend een intake- en adviesgesprek. Door het voeren van deze gesprekken kwam al snel naar voren dat mijn vraag om hulp helemaal niet raar was, maar vooral heel erg logisch.
PTSS
Doordat de laatste zeven maanden van Eriks leven nogal intens waren, heb ik vooral heel veel last van herbelevingen. Waar dit in het begin vooral ‘s nachts plaatsvond, gebeurd dit nu ook nog weleens overdag op de bank, maar ook tijdens het wandelen of autorijden. Dat laatste lijkt gevaarlijker dan dat het is, ik raak namelijk niet in paniek en het zijn slechts korte herbelevingen, die vaak te maken hebben met waar ik op dat moment rijd. Ik zie dan weer voor me hoe Erik zelf reed of wat er dan op dat moment gebeurde bijvoorbeeld. Door alle herbelevingen en de onwijs intense tijd heb ik de diagnose PTSS gekregen tijdens het adviesgesprek. Dit is niet hetgeen waar je op hoopt als je in gesprek gaat met de psycholoog, maar wel een heel logisch gevolg van wat er allemaal heeft gespeeld in al die maanden.
EMDR
PTSS is in mijn situatie gelukkig goed te behandelen met een EMDR traject. Hoewel ik er over na mocht denken of ik dit wel echt wil, omdat het heel zwaar zal zijn, was er voor mij geen twijfel mogelijk. Door een EMDR traject op te starten ga ik aan mezelf werken. Iets wat ontzettend belangrijk is, want het gaat niet alleen om mij, het gaat ook om de kinderen die hun vader moeten missen en niet zonder mij kunnen. En als ik nu niet voor mezelf zorg, kan ik er voor hun ook niet zijn en als ik iets graag wil, is er zijn voor mijn olijke duo. Zij hebben mij keihard nodig en andersom geldt dat natuurlijk net zo goed, want door hun kan ik doorgaan en durf ik dit hele traject aan te gaan.
Kinderen
Ik heb het al vaker gezegd, ondanks alles doen de kinderen het wel heel goed. Mijn tuttebel heeft met enige regelmaat wel echt moeite met in slaap komen. Zeker als ze een aantal nachten bij of naast iemand heeft geslapen. Daarnaast geeft ze ook regelmatig aan dat ze haar vader enorm mist en zegt ze ook dat ze hem nog weleens ziet in haar slaap, als ze aan het dromen is. Mijn bink wordt vaak overvallen door het gemis en kan dan echt hartverscheurend hard huilen, waardoor we dan met zijn drieën hard huilen om Erik. Dit zijn vaak momentopnames, soms valt hij niet lang daarna gewoon in slaap of gaat hij verder met waar hij mee bezig was voordat hij zijn vader ineens miste. Ondanks alles blijven de schoolresultaten goed en dat blijft voor mij wel een soort van leidraad, zodat ik weet dat het goed met ze gaat. Uiteraard houd ik ze voor de rest ook goed in de gaten en heb ik bij de psycholoog ook al aangegeven dat ik het fijn zou vinden als de kinderen ook betrokken gaan worden bij mijn proces. Tenslotte zitten zij er ook middenin en is ze dit met hun 10 en 8 jaar ook overkomen. En ondanks dat hun papaknuffel niet echt papa is, merk ik wel dat de knuffel ook een stukje onrust bij de kinderen wegneemt. Wat wel echt heel erg fijn is, met dank aan Knuffelmakers en Stichting Tutu die de knuffels voor de kinderen regelden.
Gemis
Het verdriet is nog net zo intens en het gemis groeit met de dag! Konden we nog maar even terug in de tijd, want we kunnen je eigenlijk nog helemaal niet missen! Ergens hoop ik dat je kunt zien hoe we het nu met zijn drietjes doen, dat je trots op ons bent. Gelukkig zit je in onze harten en zullen we voor altijd van je houden. Langer dan voor altijd hebben we je lief!
Volg me ook op Facebook, Instagram en Pinterest
Lieve Marieke, ik ken de emdr niet maar als ik jou was zou ik het zeker proberen.
Het is niet niks wat je voor je kiezen hebt gehad.
Ik ben na t verlies van Patrick op de paaz beland en heb daar veel steun gekregen.
Succes, liefs Elsa
Auteur
Dank je wel lieve Elsa. Ik denk dat ik er zeker baat bij ga hebben, net zoals jij steun hebt gehad aan de paaz.
Ik vind het heel erg goed dat je even voor jezelf kiest door aan jezelf te werken. EMDR kan op momenten echt heel erg zwaar zijn, maar bij mij heeft het erg goed geholpen. Gun jezelf wel de tijd, overhaast niks. Je kunt dit!
Auteur
Dank je wel! Wat fijn dat het je heeft geholpen. Ik hoop heel erg dat het mij ook gaat helpen met een plek geven van de hectische weken, zodat ik daarna rustig kan rouwen.
Lieve Marieke, ik hoop dat emdr gaat helpen. Het is inderdaad heftig maar het hielp mij destijds heel goed. Precies wat je zegt: werken aan jezelf. Weten dat het is om je weer fijner te gaan voelen. Supergoed hoe je voor jezelf zorgt naast die fantastische moeder zijn voor twee kinderen die hun papa verloren.
Hartjes voor jullie❤❤
Auteur
Dank je wel lieverd! Ik moet dit inderdaad doen om te kunnen blijven functioneren als moeder. Ben ook blij dat ik zo snel hulp heb gekregen, want ik ben me er heel erg van bewust dat het niet vanzelfsprekend is❤️