Waar het iedere maand op de 18de al heftig genoeg is om te beseffen dat we steeds langer zonder Erik leven. Is het deze maand nog een stuk heftiger en verdrietiger. Niet alleen is het 5 maanden geleden dat we hem moesten laten gaan, maar het is vandaag ook nog eens vaderdag. Het besef dat Erik er echt niet meer is, komt keihard binnen bij de kinderen.
Geen knutsels, geen frutsels
Geen kusjes, geen knuffels
Niets van dat alles op deze vaderdag voor jou
De eerste van vele vaderdagen die nog komen zonder jou!
Verdrietig
De kinderen zijn de afgelopen maanden af en aan verdrietig geweest, maar sinds ze op school zijn begonnen aan vaderdagcadeautjes, is het besef er zoveel meer. Gelukkig pakken de juffen het goed op en hebben ze ze de keus gegeven met wat ze wilden. Wel een cadeautje maken of gewoon helemaal niet. Allebei hebben ze er voor gekozen om het wel te doen. Maar daar zijn ze wel heel verdrietig om geweest. De wetenschap dat je nooit meer een vaderdagcadeautje kan maken voor je vader, terwijl je klasgenootjes dat wel doen. Dat is wel echt intens verdrietig natuurlijk en voor mij als moeder hartverscheurend om te zien wat het met mijn kinderen doet.
Vaderdag
Waar anderen vaderdag commerciële onzin vinden, ben ik blij dat wij het de afgelopen jaren wel gewoon doorlieten gaan. Dat we deze dagen altijd enorm gekoesterd hebben. Het is fijn dat de kinderen op school wel de kans hebben gekregen om knutsels te maken voor hun vader en dat we met zijn drietjes cadeautjes konden bedenken en kopen. Al deze vaderdagen zijn ineens een stuk waardevoller voor de kinderen dan we ooit hadden kunnen bedenken.
Andersom vaderdag
Hoewel we in principe geen vaderdag hoeven te vieren, doen we het toch, al weten de kinderen er niks vanaf. Waar zij normaliter cadeautjes en knutsels gaven aan hun vader, krijgen ze van mij een cadeautje en knutsel. Omdat deze vaderdag anders is dan anders, heb ik andersom vaderdag bedacht. Ze krijgen een fotolijst met foto’s waar ze samen met hun vader op staan of waar we met zijn vieren op staan. In de mail van Erik vond ik twee brieven, waarvan ik wist dat hij ze geschreven had aan de kinderen. Die heb ik geprint en in de fotolijst gedaan. Zo krijgen ze toch iets enorm waardevols van Erik en hoop ik dat het enigszins troost biedt als ze brieven van Erik lezen.
Hoe gaat het verder met ons?
De kinderen doen het nog steeds goed, al zijn ze soms wat baldadiger dan voorheen. Zeker mijn bink begint zich bij tijd en wijle af te zetten. Wat denk ik een combinatie van gemis en puberen is. Mijn tuttebel kan soms onredelijk boos doen. In beide gevallen denk ik nog steeds dat het er bij hoort en het normaal gedrag is. Ik ben sinds afgelopen week begonnen met werken, al is dat wel voor slechts twee uur per week, maar dat is echt genoeg voor nu. De dagen er na was ik echt bekaf. Daarnaast loopt de EMDR ook nog steeds en worden er aardig wat wonden opengereten, maar alles voor het goede doel, om van de herbelevingen af te komen. Het slaat in ieder geval wel aan, want ook bij mij is er inmiddels ruimte voor rouw, waardoor confrontaties harder binnen komen dan een poosje terug.
Gemis
Uiteraard is het gemis volop aanwezig en dat zal voorlopig ook wel blijven, maar ik wil het ook blijven benoemen, omdat voor ons nog niks normaal is, maar voor anderen het wel allemaal normaal lijkt. Ik merk vooral dat het bij de kinderen ook steeds meer wordt, helemaal als er zo’n dag als vaderdag is. Het is echt het besef dat Erik nooit meer terugkomt en ze zo graag nog een papa zouden willen hebben. Dat maakt het echt extra verdrietig, maar ik vind het wel fijn dat de kinderen zich kunnen uiten en weten dat dat altijd bij mij kan.
Volg me ook op Facebook, Instagram en Pinterest
Wat een mooi idee, Marieke, de Andersom Vaderdag!
Ook fijn dat de school keus aan de kinderen overlaat en niet zelf een beslissing nemen.
wat mij ontroerde toen ik als juf een een jongen vroeg wat hij wilde zei hij: “mag ik iets voor mama maken, zij is nu allebei, toch?”
Auteur
aah wat ontzettend mooi zeg. Hier kreeg ik ook een cadeautje, een sleutelhanger van papa. Maar eigenlijk moet mijn oudste die lekker zelf houden.
Ik wens jullie nog steeds heel veel sterkte met de rouw en de verwerking. Hoe verdrietig en confronterend is een vaderdag waarop je je vader moet missen. Zeker op zo’n jonge leeftijd. Misschien kunnen ze de geknutselde cadeautjes een tijdje bij de urn zetten. Dan hebben ze ze toch nog een soort van aan papa gegeven. Wel fijn dat de emdr je helpt. Maar het zal zeker zwaar zijn. Sterkte
Auteur
Hey lieve Wendy,
Ik miste je reacties op mijn blogs al, dus hoop dat alles goed gaat met je?
Wat heb je weer een goede tip over de gemaakte knutsels. Die ga ik zeker even aan ze vertellen vanmiddag.
Ja de emdr sessies zijn erg pittig, maar ook wel fijn, juist omdat het wat doet met me.
Ja, hier is alles goed. Ik lees ook alle blogs van jouw. Ik vind het alleen moeilijk om steeds een reactie te bedenken. Ik vond de laatste reacties van mij steeds hetzelfde. Vandaar dat ik minder reageer. Maar weet dat ik alles lees en met jullie meeleef.
Auteur
Wat lief dat je toch nog steeds leest. Het viel op dat je niet meer reageerde en vond je reactie daardoor des te fijner. Goed om toch nog van je te horen 🙂
Wat fijn overigens dat Eric nog een berichtje voor ze heeft achter gelaten. Zeer waardevol inderdaad. En wat heb je dat mooi gemaakt voor de kinderen zo met het berichtje van papa en de foto’s.
Auteur
Dank je wel, echt heel blij met de tekst, hoe confronterend ook voor de kinderen. Maar als er nu iets is, kunnen ze altijd het briefje nog even lezen
Lieve Marieke,
Ik heb je blog weer met tranen in m’n ogen gelezen. Deze dagen waren jullie veel weer in mijn gedachten.
Wat mooi dat je andersom vaderdag heb bedacht. Zo ontzettend waardevol dat je op deze manier er voor de kinderen bij stil staat.
Ook heel fijn dat school de kinderen de ruimte gaf om zelf te bepalen wat ze wilde doen.
Vandaag gun ik jullie de ruimte om verdriet te hebben, maar ook een glimlach om de mooie momenten die jullie met Erik hebben gehad.
En de baldadige (boze) buien horen bij het rouwproces. Ik kreeg een mooi informatief boek over rouwen bij kinderen van de uitvaartondernemer. Daarin stond dat kinderen een paar maanden na het overlijden ineens ongewoon gedrag kunnen vertonen. Onze oudste ging destijds na het overlijden van oma boosheid fysiek uitten.
Dikke knuffel en tot snel
Auteur
Dank je wel voor je reactie lieve Inge.
Heb je voor mij de titel van het boek, dan kan ik daar eens naar op zoek gaan of bij de uitvaartondernemer eens naar vragen.
We hebben een hele fijne dag gehad met elkaar, maar blij dat het weer voorbij is.
Een hele dikke knuffel op deze moeilijke dag. Wat een mooi idee van je om iets voor hun te maken. Heel waardevol ❤️
Auteur
Dank je wel lieve Carmen!